Eşrefi mahluk olan insan, eşrefiyetini koruyabilmesi için tüm zamanların şer, şirret ve şeytanlıklarına karşı korunması gerekir. Hayır, hasenat, hidayet ve hakikat yoluna yoğunlaşması kaçınılmazdır.
Modern zamanlarda İslami duruş ve yürüyüşümüzü tehdit eden şerleri ise (4Ş) şifresi ile formüle edebiliriz.
1. Şüphecilik.
2. Şehvetçilik.
3. Şımarıklık.
4. Şartlanmışlık.
1. Şüphecilik:
Modern çağ şüphecidir. Septiktir. İnsanın ruh sağlığını bozacak boyutlarda bir şüphecilik başını aldı gidiyor. Giderek artan şüphecilik bireyi yalnızlaştırıyor, sosyal yaşam yaşanmaz hale geliyor, toplumsal ilişkiler dinamitleniyor. Toplumda bu kadar depresyon ve paranoya hastalıklarını tetikleyen en ciddi illet şüphecilik değil midir?
Şüphelerle gelen belirsizlikler, bulanıklıklar, boşluklar başını aldı gidiyor. Güven ortamları tarumar.
İslam kardeşliğini bitiren şüphe ve kıskançlıklar Müslümanları ne hale getirdi? Birbirinden şüphe eder hale gelen İslami kesimler hangi hedefi paylaşabilirler?
Yakînini yitiren müminler ikircilikli bir ruh hali ile güvensiz, huzursuz ve doyumsuz… Vesvese, kuşku ve kuruntular yaşamı çekilmez kılıyor, sinir ve stres dengeleri zorluyor…
Her şeyin altında bir bit yeniği arama zaafı, her şeye zarar veriyor…
Her gün yeni sorular, yeni şüpheler, değerler göreceleşiyor, doğrular rölatifleşiyor, kutsallar izafileşiyor.
“Kendisinden şüphe olmayan bu Kitap” hep şüphelerle savaşıyor…
İnsan içini kemiren bu kurdu ancak yakîni iman ile yenebilir.
2. Şehvetçilik:
Şehvet bir şeye karşı hissedilen şiddetli arzu, ihtiras… Cinsi arzu. Nefis. Nefsin azğınlığı
Modern çağ bir yönü ile “nefsi emmare” egemenliğidir. Heva imparatorluğu anlamına gelir. Hedonizm, Freudizm, Konformizm kontrolsüz şehadetin yansımalarıdır.
Sınırsız şehvet, sınırsız günah demektir. Şehvet ateşi idrak ve yüreği yakmaya görsün geriye ne akıl ne de irade… Ne ahlak ne de amel kalıyor…
Kuvvei şehviyenin kapsam alanı o kadar geniş ki saymakla bitmez.
Politik, ekonomik, bürokratik, akademik, ideolojik, medyatik şehvetler. Moda, marka, model, makam şehveti. Konfor, kariyer, kâr şehveti… Romantik, nostaljik, felsefik, eklektik şehvetler.
Teknolojik şehvet e-şehvet…
Tüm aşırı bağımlılıklar şehvet sarmalının acımasız kıskacıdır…
Müzik bağımlılığı… Sanal bağımlılıklar. Futbol şehveti şaha kalkmış durumda. Gençlik futbola değil futbolizme teslim.
“Keşke biz de onlar gibi olabilsek” şehveti toplumu baştan çıkarıyor.
Rant, reyting, rekabet, rövanş savaşı kural, ilke, ahlak tanımıyor…
Şehvet savaşımını ancak iffet ve takva ile kazanabiliriz…
3. Şımarıklık:
Şımarıklık kişinin ilgi ve beğeni kazanmak için yaşadığı abartılı ruh halidir. Karakter bozukluğudur.
Modern çağ şahısları şımartan bir çağdır…
Şükrün, hamdin vesilesi olması gereken güzellik, zeka, statü, başarı, zafer, güç, iktidar, kariyer, bilgi, beceri, itibar, zenginlik cesaret bu gün şımarma nedeni oldu.
Tüm özellikleri ve güzellikleri verenin Allah olduğu unutuldu. İnsan nimeti kendinden bilmeye başladı.
Şımarık insan, inatçıdır, iddiacıdır, alaycıdır, aşağılayıcıdır, ukaladır, bireycidir, bencildir, başına buyruktur. Aslında kendini üstün gördükçe toplum için küçük düşer ama farkında değildir.
Büyüklenmek böbürlenmek insanı bozar ve bozguncu yapar.
Şımarıklık sonuçta şaşkınlık ve sapkınlık nedenidir…
Kompleks, kapris, kuruntu, kişilik ve kimlik virüsüdür.
Olgunlaşmamış zavallılardan ham adamlardan insanlık beklemeyin. Saygınlık aramayın.
Bu gün insanlara tepeden bakanlar, yarın ne yapacaklar?
O gün geldiğinde şımaranlar değil, şükreden şahitler kazanacak…
4. Şartlanmışlık:
Körü körüne bağlanmışlık. Aşırı kalıpçılık, kuralcılık, katılık, tutuculuk, taassubu getirir… Düşünmeyen, sorgulamayan, kendini geliştirmeyen üretemez…
Kafa konforunu bozmayan, gettolarından çıkmayanların insanlığa katacakları bir şeyleri kalmamıştır.
Modern tabular çağdaş totemler, fanatik takıntılar, feodal faraziyeler hayatı bloke etmiş durumda…
Asabiyetler, ön yargılar, egolar hakikatin üstünü örtüyor… Algıyı, anlamı, analizi, amacı engelliyor.
Çare mi?
Alçak gönüllülük… Ahlakilik… Adalet… Bilmem anlatabildim mi?
Milat Gazetesi